شما می دانید چرا نهنگ ها از آب بیرون می جهند؟ آیا این کار برای آنها آسان است؟ به جواب های غیر سایت ترتیب اثر داده نخواهد شد. به برنده کارت امتیاز 200 تایی اهدا خواهد شد.
علیرضا سلطانی میرچی
وقتی نهنگ ها به سطح آب می آیند، بازدم شان را به سرعت خالی می کنند، بنابراین به نظر می رسد فواره آب به هوا می رود. این فواره که گاهی طول آن به چهار متر هم می رسد، در واقع آب مانده در سینه نهنگ است که به هوا افشانده می شود. دم قدرتمند نهنگ ها شناگرهای پرقدرتی هستند و می توانند هزاران کیلومتر را از محل تغذیه تا محل تخم گذاری شنا کنند. این نیرو به دلیل ماهیچه هایی است که در قسمت سوم بدن نهنگ وجود دارد و سبب قدرت دم بزرگ آنها می شود. دم نهنگ به آب فشار می آورد و او را جلو می راند. درست مثل پاهای یک شناگر.
علیرضا عاشوری
دانشمندان معتقدند جهش نهنگ ها از آب راهی برای برقراری ارتباط است. دلیل جهش این حیوان به بیرون آب مدت ها دانشمندان را به خود مشغول کرده بود.
به گزارش راسخون به نقل از مهر ، این فرآیند نیازمند انرژی زیادی است. به خصوص هنگامیکه نهنگ ها در زمان مهاجرت غذای چندانی نمی خورند و برای جهش به بیرون آن باید نیروی زیادی صرف کنند.
درهمین راستا دانشمندان تخمین می زدند این جهش نقشی مهم در زندگی آب بازسانان دارد اما تا به امروز این نقش مبهم بوده است.
آیلب کراوانا، زیست شناس دریایی در دانشگاه کویینزلند از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ میلادی مدت زمانی را در ساحل پرگین استرالیا به مشاهده ۷۶ گروه نهنگ پرداخت که از سمت قطب جنوب مهاجرت می کردند.
یافته او و گروهش که به تازگی منتشر شده نشان می دهد جهش نهنگ ها به بیرون آب بیشتر در زمانی اتفاق می افتد که بقیه غلافه های نهنگ ها بسیار دور هستند. یا به عبارت دیگر حداقل ۴ هزار متر فاصله دارد. از سوی دیگر تکان دادن دم یا باله معمول ترین شیوه در هنگامی است که اعضای گروه از یکدیگر جدا می شوند یا بهم نزدیک می شوند.
این درحالی است که صدای برخورد بدن آنها که در آب به وجود می آید بسیار بلند است و تا مسافت زیادی شنیده می شود.
امیر محمد قادری وصال
مطالبی جالب در مورد زندگی نهنگ ها
جانوران 6 دیدگاه، نظر شما چیست؟
با مطالعه این مقاله در مورد نهنگ های قاتل اطلاعات مفید و معتبری را توام با منابع اصلی آنها بدست خواهید آورد
نام انگلیسی : Killer Whale
نام علمی : Orcinus orca
نام فارسی : نهنگ قاتل
مقدمه : نهنگ های قاتل از زمان های بس دور و دراز تا کنون توجه بسیاری از انسان ها را به خود جلب کرده اند. برخی آنها را موجوداتی خونخوار و برخی دیگر آنها را گرگ های دریا نامیدند. برخی دانشمندان و فلاسفه آنها را موجوداتی وحشی تلقی کردند و آنها را دشمن انسان به شمار آوردند.
و در این میان برخی دیگر نهنگ های قاتل را حیواناتی باهوش احساساتی و بازیگوش نامیدند. و اما چیزی که همگی در مورد آن مطمئن هستیم این است که تا کنون حتی یک مورد از حمله یک نهنگ قاتل به انسان در هیچ جای دنیا گزارش نشده است. ولی اگر به برخورد انسان در مورد این حیوان بی آزار بنگریم می بینیم که هزاران مورد تهاجم انسان به نهنگ قاتل در سطح دنیا به بهانه های مختلف اتفاق افتاده است.
تاریخچه :
در سال 1961 اولین نهنگ قاتل جهت انجام مطالعات در آبهای اقیانوسی ایالت کالیفورنیا از دریا گرفته شد. این نهنگ یک نهنگ ماده بیمار و ضعیف بود که بعد از گذشت دو روز از ورود به استخر سر خود را به دیواره استخر کوبید و مرد. نهنگ قاتل بعدی در سال 1964 گرفته شد و او هم پس از گذشت چند مدت به همان شیوه نهنگ قبلی از بین رفت.
یک مجسمه ساز به نام Samuel Burich از طرف مجموعه آکواریومی Vancouver مأموریت یافت تا یک نهنگ قاتل را کشته و یک مدل از آن بسازد. وی با استفاده از زوبین ( نیزه مخصوص شکار نهنگ) یک نهنگ قاتل به طول 6/4 متر و به وزن یک تن را شکار کرد. ولی از آنجا که نهنگ بلافاصله و حتی بعد از شلیک نمرد رییس آکواریوم تصمیم گرفت آنرا زنده به Vancouver ببرد و در آنجا نام نهنگ را Moby Doll گذاشتند. مردم از مطیع بودن Moby Doll تعجب می کردند. این نهنگ پس از کذشت 87 روز به دلیل یک بیماری پوستی که حاصل شوری کم آب بندرگاه بود از بین رفت.
گرفتن نهنگ های قاتل از آب به جهت نمایش دادن در نمایشگاه ها از سال 1965 شروع شد. در این سال یک نهنگ قاتل به طول 5/7 نتر و به وزن 5 تن به طور اتفاقی در تور دو ماهیگیردر شهر Namu ( نامو) در کلمبیای انگلستان به دام می افتد. این دو ماهیگیر تصمیم می گیرند آنرا به مزایده بگذارند.
در این هنگام شخصی به نام Ted Griffin که صاحب یک آکواریوم عمومی در واشنگتون می باشد و مدت ها آرزوی نمایش نهنگ قاتل را در نمایشگاه خود در سر داشت نهنگ را به قیمت 8000 دلار خریداری میکند و نام آنرا نامو می گذارد. تنها مشکل موجود انتقال نامو به واشنگتون طی مسافتی 724 کیلومتری است که او با ساختن محفظه ای به طول 3/18 متر عرض 12 متر و عمق 8/4 متر که در آب شناور بوده و به قایق وصل بود این مشکل را حل کرد. در روز اول سفر به سوی واشنگتن نامو صداهای جیغ مانند مختلفی از خود صادر میکرد و در روز چهارم سفر 30 تا 40 نهنگ قاتل به محفظه رسیدند و با ضربه زدن به آن قصد رها کردن نامو را داشتند. آنها دفعات زیادی به قفس حمله کردند ولی هنگامی که توسط اندام کاشف صوتی درون بدن ( که توسط آن می توانند اجسام زیر آب را شناسایی کند ) اخطار دریافت کردند دست از حمله کشیدند و بعد از ساعت ها به تدریج پراکنده شدند. فقط 3 نهنگ قاتل نامو را بیشتر از 240 کیلومتر همراهی کردند که احتمالا مادر و خواهران یا برادران او بوده اند. در روز اول ورود نامو به نمایشگاه 5000 نفر به دیدن او آمدند و جمعیت بازدید کنندگان از او تا ماه بعد به 120000 نفر رسید.
Ted Griffin تصمیم گرفت این اعتقاد و یا بهتر بگوییم این طلسم را که نهنگ قاتل موجودی خطرناک و خونخوار است از بین ببرد. او می دانست که اگر بخواهد خلاف این مطلب را ثابت کند می بایست شخصا و در حضور همه برای چند مدت با نامو تماس داشته باشد. به همین منظور جهت ایجاد رابطه دوستی با نامو تصمیم گرفت با او شنا کند.
اما او قبل از اینکه با یک نهنگ قاتل از دنیای وحش تماسی داشته باشد تمام حرکات نامو را مورد بررسی قرار داد و رفتارهای مختلفاو را مطالعه کرد.
از آنجا که نهنگ قاتل در طبیعت هیچ دشمنی ندارد وی متقاعد شده بود که ترس نهنگ دلیلی بر تهاجم او نیست. بلکه در عوض باعث جلب توجه و حس کنجکاوی او می شود.
وی برای اولین بار دقیقا یک ماه پس از ورود نامو به نمایشگاه با نامو به شنا کردن پرداخت. Griffin با یک برس دسته کوتاه به نامو نزدیک شد و با آن سر بینی و زیر پوزه او را نوازش داد. بعد از چند روز Griffin بر پشت نامو سوار شد و از آن به بعد آن دو از یکدیگر جدایی ناپذیر بودند. وی در مورد ارتباطش با نامو میگوید: ” انگار هر خواسته ذهنی من به منزله یک دستور برای نهنگ بود. “
Griffin با پولی که بدست آورده بود چنان شهرتی پیدا کرده بود که علیرغم تجربه و لمس ذات و طبیعت باهوش نامو با شخصی به نام Goldsberry شریک شد و اقدام به دام انداختن نهنگ های قاتل بیشتری کرد. آن دو از سال 1965 تا سال 1977 تقریبا 262 نهنگ قاتل به دام انداختند که حد اقل 11 عدد از آنها در طی نقل و انتقالات از بین رفتند.
شکارچیان نهنگ های قاتل تعداد این نهنگ ها را در آبهای اطراف واشنگتن بین 100 تا 1000 عدد پیش بینی می کردند. با افزایش نگرانی ها در مورد صید بی رویه نهنگ های قاتل اداره شیلات کانادا یک زیر دریایی تحقیقاتی را به منظور شمارش تعداد نهنگ ها در این آبها اعزام کرد که حاصل تحقیقات این زیردریایی 200 تا 300 عدد نهنگ قاتل بود که به مراتب از میزانی که در نظر صیادان بود کمتر می نمود. در سال 1973 شیوه عکسبرداری از باله پشتی و بخش زین مانند پشت نهنگ جهت شمارش آنان توسط دکتر Mike Bigg پیشنهاد شد.
رده بندی علمی نهنگ های قاتل :
راسته :پستانداران دریایی
تمام دلفین ها نهنگ ای دندان دار و وال ها در این راسته قرار دارند. این راسته تقریبا 80 گونه موجود زنده را شامل می شود که به سه زیر راسته می توان آنها را تقسیم کرد :
1) نهنگ های دندان دار (Odontoceti )
2) نهنگ گو?پشت آبی ( Mysticeti )
3) نهنگ های فسیلی ( Archaeoceti ) که هم اکنون از بین رفته اند.
خانواده دلفین ها
دلفین ها و خویشاوندان نزدیک آنها در این خانواده قرار می گیرند. در این خانواده 32 گونه وجود دارد از جمله آنهایی که از لحاظ اسمی به نهنگ قاتل نزدیک هستند مانند نهنگ قاتل کوتوله یا Feresa attenuata و نهنگ قاتل بدلی یا Pseudorca crassiddens . نهنگ های قاتل بزرگترین عضو خانواده دلفین ها هستند.
گونه :نهنگ قاتل ( Orcinus orca )
به دلیل شهرت آنها در درندگی به زبان اسپانیایی گاهی آنها را Ballena asesina به معنی آدم کش می نامند. دریانوردانی که شاهد حمله این موجود به پستانداران بزرگ دریایی بودند آنرا ” قاتل نهنگ ” نامیدند که پس از گذشت زمان این اسم به ” نهنگ قاتل ” تغییر پیدا کرد. آنها به این دلیل به این نام خوانده می شوند که نهنگ های بزرگ دیگر را می کشند نه به دلیل اینکه ضرری به انسان می رسانند.
مشخصه های جسمانی :
اندازه :نهنگ های قاتل از برخی نهنگ های دیگر کوچکتر هستند ولی بزرگ ترین شکارچی پستاندار تا کنون شناخته شده می باشند. طول بدن نهنگ قاتل نر 6/7-8/5 متر و وزن آن 5442-3628 کیلوگرم است. طول بدن ماده ها 8/5-9/4 متر و وزن آنها 3628-1361 کیلوگرم می باشد.
سایز بدن نهنگ ها در نواحی مختلف جغرافیایی متفاوت است. تحقیقات بر روی بیش از 2000 نهنگ قاتل اطلس شمالی انجام شده و طول بدن نهنگ قاتل نر را به طور میانگین 1/6 متر و طول بدن نهنگ ماده 5/5 متر برآورد شده است.
بزرگترین نهنگ قاتل نر شناخته شده 8/9 مترطول و10000 کیلوگرم و بزرگترین ماده 5/8 متر طول و 7500 کیلوگرم وزن داشته است.
شکل بدن :بدن نهنگ قاتل براق هیدرودینامیک و دوکی شکل بوده و برای زندگی در یک محیط آبی به خوبی سازگاری پیدا کرده است.
رنگ :این حیوانات از روی رنگ سیاه و سفید پررنگ و چشم گیرشان به راحتی قابل تشخیص اند. سطح پشتی به استثناء قسمت زیرین و پشتی باله پشتی ( زین ) و باله های سینه ای سیاه رنگ اند. زین یک ناحیه خاکستری رنگ است که درست در پشت باله پشتی قرار دارد. بخش شکمی فک پایینی و ناحیه زیر باله دمی سفید رنگ است. حاشیه پایینی باله دمی سیاه رنگ می باشد. یک ناحیه سفید رنگ به نام لکه چشمی دقیقا بالا و کمی عقب تر از چشم قرار گرفته است.
این رنگ آمیزی نهنگ های قاتل احتمالا قابلیت شکار آنها را افزایش میدهد.
رنگ بدن آن به گونه ای است که گمان میرود به شکل معکوس سایه انداخته است قسمت تاریک در بالا و قسمت روشن در پایین قرار دارد. به دلیل وجودرنگ تیره بالای بدن اگر از بالا به نهنگ نگاه کنیم تشخیص او از تاریکی کف دریا مشکل مینماید و اگر از پایین به او نگاه کنیم بخش روشن زیرین بدن با قسمت روشن سطح آب ترکیب میشود. بنابراین طعمه در تشخیص دادن صیاد از محیط اطراف دچار مشکل میشود.
74 مورد در مورد عارضه عدم وجود رنگ دانه در بدن نهنگ قاتل گزارش شده است و در سال 1970 یک نهنگ قاتل کاملا سفید رنگ در کلمبیا مورد مطالعه قرار گرفت.
نهنگ قاتل ماده نهنگ قاتل نر
باله سینه ای :باله سینه ای نهنگ قاتل دایره ای شکل است و شکلی مانند پارو دارد. باله اکثر بخش های اندام جلویی پستانداران خشکی را دارا میباشد که نشان دهنده یک منشأ واحد میان آنان است. بخش های مختلف آن توسط بافت میانی محکم شده اند و صفحات غضروفی در بخش عرضی میان استخوان ها قرار دارد. نهنگ ها از باله سینه ای برای تغییر جهت و از باله دمی برای توقف استفاده می کنند. یک نهنگ نر منحصر به فرد باله دارای سینه ای به طول 203 سانتی متر و عرض 109 سانتی متر بوده است.
باله دمی :دو انتهای باله دمی نهنگ قاتل را Fluke می نامند. فلوک ها صفحات بدون استخوانی هستند که از پهن شدن بافت های میانی سخت و محکم تشکیل شده اند.
نهنگ با استفاده از ماهیچه های پشتی که در پشت ستون فقرات قرار دارند و همچنین با استفاده از ساقه دمی باله دمی را حرکت می دهد. با اینکه نهنگ قاتل دارای 50 تا 54 مهره در ستون فقرات خود می باشد ولی هیچکدام از آنها به باله دمی راه نیافته اند. بنا براین هیچ تعجبی ندارد که باله دمی نهنگ های قاتل به وی?ه انواع نر به دلیل نداشتن استخوان و یا حتی غضروف خمیده شده باشند. بزرگترین باله دمی متعلق به یک نهنگ نر بوده که فاصله میان دو انتهای دمی 7/2 متر اندازه گیری شده است.
باله پشتی :ساختار درونی باله پشتی نیز دققا همانند باله دمی است و هیچ استخوان یا غضروفی ندارد. نقش باله پشتی مانند دکل کشتی است و تعادل نهنگ را به هنگام شنا فراهم می کند. بزرگترین باله پشتی در میان پستانداران دریایی متعلق به نهنگ قاتل نر میباشد که طول آن به 8/1 متر می رسد. باله پشتی در انواع ماده کوتاه تر است و بین 9/0 تا 2/1 متر طول دارد و ممکن است کمی به عقب خمیده شود.
گمان می رود رشد باله پشتی در نهنگ های نر یکی از معیارهای تشخیص بلوغ جنسی باشد زیرا رشد انتهای باله تقریبا همزمان با بلوغ جنسی اتفاق می افتد.
نهنگ های قاتل نر و ماده ممکن است دارای باله های پشتی با اشکال مختلفی باشند از جمله خمیده موج دار پیچ خورده زخم خورده و یا کاملا به شکل تا شده. حتی در باله دمی برخی از آنها سوراخ گلوله وجود دارد.
دلیل تا شدن باله پشتی نهنگ های قاتل هنوز کاملا مشخص نیست و احتمال میرود که به دلیل ?نتیک و یا به دلیل آسیب ها و صدمات باشد. و از آنجا که بلندی آنها از قد یک انسان هم بیشتر می شود این خمیدگی ممکن است به دلیل عدم وجود استخوان و یا غضروف در باله جهت استحکام آن بوجود بیاید. اخیرا مطالعات در نیوزلند نشان می دهند که 23 درصد نهنگ های قاتل نر باله پشتی خمیده دارند.
دانشمندان با عکسبرداری از باله پشتی نهنگ ها آنها را به صورت فردی و جمعی تشخیص هویت می کنند مانند گرفتن اثر انگشت از انسان.
رفتار نهنگ قاتل :
ساختار جمعی :نهنگ های قاتل در گروه های جمعی به هم چسبیده به مدت های طولانی زندگی می کنند. این گروه ها را دسته می نامیم. اندازه دسته ها از 5 تا 30 عدد نهنگ را شامل می شود و در مناطق مختلف جغرافیایی به اندازه های مختلفی دیده میشوند مثلا در آلاسکا و آنتراکتیکا گروه های شامل بیشتر از 100 نهنگ دیده شده اند.دسته ها متشکل از نرها ماده ها نوزادان و سنین مختلف است. ماده ها و نوزادان عموما در میان گروه و نرهای بالغ در اطراف شنا می کنند.
دسته ها کوچک ترین و یا بزرگ ترین واحد اجتماعی نهنگ های قاتل نیستند.
محققان اساسی ترین واحد اجتماعی نهنگ ها را به عنوان گروه های خانوادگی شناسایی کرده اند. یک گروه خانوادگی از یک مادر و نوزادانش ( به جز دختری که خود نوزاد دارد) تشکیل شده است. یک یا دو گروه خانوادگی ممکن است با یکدیگر در یک زیر شاخه دسته ( زیر دسته ) حرکت کنند. نهنگ های درون یک زیر دسته احتمالا با یکدیگر خویشاوندی نزدیکی دارند. یک زیر دسته شامل مادرها دخترها و احتمالا خواهرها و دخترخاله ها است.
یک طایفه یک طبقه بالاتر از دسته است. طایفه ها از دسته های موجود در یک ناحیه با لهجه های همسان که گمان میرود خویشاوند باشند تشکیل شده اند. طایفه ها از یک دسته اجدادی که طی زمان رشد کرده و تکه تکه شده است بوجود آمده اند.
و در نهایت بالاترین مرتبه ساختار جمعی نهنگ ها جامعه است. یک جامعه از تعداد زیادی دسته که در حال مهاجرت با یکدیگر مشاهده شده اند تشکیل شده است. یک دسته از یک جامعه هرگز در حال مهاجرت با دسته دیگر از یک جامعه دیگر مشاهده نشده است حتی اگر مسیر مهاجرت آنها یکی باشد.
بعضی مواقع ممکن است دسته های کوچک تر به یکدیگر بپیوندند و گروهی متشکل از 50 عدد عضو ( حد اکثر 500 عدد در بعضی مواقع ) بوجود می آورند که به آنها ” گله ” یا ” تراکم ” اطلاق می شود.
تحت برخی شرایط مخصوصا در ماه زایمان بعضی از افراد دو دسته با یکدیگر تعویض می شوند.
دسته های مقیم و ناپایدار :
در اقیانوس های شمال شرقی محققان نهنگ های قاتل را بر اساس مشخصه های فیزیکی و رفتاری به سه دسته نهنگ های قاتل مقیم نهنگ های قاتل ناپایدار و نهنگ های قاتل ساحلی تقسیم می کنند. نهنگ های ساحلی شناخته شده هستند اما کمتر مورد مطالعه قرار گرفته اند. آنها در گروه های 30 تا 60 تایی مهاجرت می کنند و به ندرت در آبهای اقیانوسی یافت می شوند. دانشمندان متوجه تفاوت های زیادی بین نهنگ های مقیم و نهنگ های ناپایدار شده اند. هیچ گونه اثر متقابلی میان این دو گروه یافت نشده است در حقیقت این دو از یکدیگر دوری می کنند. اندازه دسته تای نهنگ های مقیم از 5 تا 50 عدد متغیر است در حالی که نهنگ های ناپایدار معمولا به تنهایی و یا در گروه های2 تا 7 تایی سفر می کنند.
نهنگ های مقیم در محدوده آبهای اقیانوسی مهاجرت می کنند در حالی که نمی توان برای گروه های نهنگ های ناپایدار نمی توان محدوده مهاجرتی در نظر گرفت. مقیم ها عموما روی یک خط مستقیم و در امتداد خط ساحلی حرکت می کنند اما ناپایدارها ممکن است برای مهاجرت دو برابر زمان مصرف کنند زیرا دارای حرکت دایره ای هستند و همچنین خط محیط مرئی ساحل را دنبال می کنند. نهنگ های ناپایدار در فاصله 1450 متری ساحل مشاهده شده اند. نهنگ های مقیم با نهنگ های ناپایدار از لحاظ ر?یم غذایی نیز متفاوت اند. شواهدی وجود دارد دال بر وجود داشتن حد اقل 8 طایفه از نهنگ های قاتل آلاسکایی : چهار طایفه نهنگ قاتل مقیم سه طایفه نهنگ قاتل ناپایدار و یک طایفه نهنگ قاتل ساحلی .
ارتباطات :
نهنگ های دندان دار در حلق خود فاقد تارهای صوتی هستند. احتمالا صداها توسط جریان هوا از میان کیسه های بینی در ناحیه حفره اسپیراکولوم به وجود می آیند. آنها هنگام تلفظ برخی لغات از این حفره هوا آزاد می کنند ولی دانشمندان بر این باورند که این عمل نوعی نمایش بصری است. فرکانس اصوات تولید شده بین 1/0 تا 40 کیلو هرتز می باشد. نهنگ های قاتل صداهایی شبیه به کلیک صدایی مانند ناله صداهای لرزشی صدای خرخر صدای سوت جیغ و صدایی شبیه به صدای لولای در بوجود می آورند. آنها این صداها را در هر زمان و در هر عمقی ایجاد می کنند. صداها از لحاظ شدت طول موج و خصوصیات با یکدیگر متفاوتند.
هنگامی که دو دسته نهنگ قاتل به یکدیگر می پیوندندیک سری اصوات وی?ه ای را به اشتراک می گذارند ولی مجموعه اصوات هر دسته همچنان متفاوت با دسته دیگر باقی می ماند به شکلی که دانشمندان می توانند هر دسته را توسط صدایی که ایجاد میکند شناسایی کنند.نهنگ های قاتلی که از لحاظ جغرافیایی با یکدیگر فاصله زیادی دارند دارای لهجه های کاملا متفاوتی هستند.
رفتار اجتماعی :
به نظر می رسد که میان اعضاء یک دسته نهنگ قاتل یک وابستگی شدید اجتماعی وجود دارد. همانند بیشتر گونه های جانوری یک سلسله مراتب اجتماعی میان گروهی از نهنگ های قاتل وجود دارد سلسله مراتب در این گونه جانوری مادر سالاری یا ماده سالاری است.این حیوانات بر یکدیگر تسلط پیدا می کنند و دستورات خود را از روش هایی مانند وارد کردن ضربه ای سیلی مانند بر روی سطح آب ضربه زدن با سر به هم زدن ناگهانی آرواره ها گاز گرفتن خراش انداختن با دندان و دیگر حرکات و ?ست های نمایان کننده نیرو به یکدیگر اعمال می کنند.
تعداد بی شماری از خراش های حاصل از دندان روی بدن نهنگ های قاتل مشاهده میشود. در برخی مواقع ممکن است این خراش ها به صورت یک زخم برای همیشه روی بدن باقی بماند اما در اکثر مواقع این خراش ها سطحی بوده و به سرعت بهبود می یابند.
دانشمندان دریافته اند که نوزادان نهنگ قاتل از 2 روز بعد از تولد تا حداکثر 56 روز بعد از متولد شدن یک نظم اجتماعی را از مادرها و بالغ های مهم دسته می آموزند. این نظم ممکن است به شکل جلوگیری کردن ( تشکیل یک حصار اطراف نوزاد برای محدود کردن حرکاتش ) و یا خراش با دندان باشد.
رفتار انفرادی :
رفتار انفرادی نهنگ قاتل مانند غوطه ور شدن در آب به شکل عمودی به طوری که بخشی از سر بیرون از آب باشد .
جهیدن بیرون از آب به طور کامل به شکلی که با پشت یا پهلو روی سطح آب پایین بیاید.
وارد کردن ضربه با باله دمی خود بر سطح آب
وارد کردن ضربه با باله سینه ای بر سطح آب
و چرخیدن روی پهلوی خود جهت برخورد باله پشتی بر سطح آب. دانشمندان بر این عقیده اند که این رفتار با رفتار تسلط یابی و همچنین شناختن محیط اطراف رابطه دارد. نهنگ های قاتل ممکن است این حرکات را جهت تسکین دادن درد انجام دهند زیرا پوست آنها در طول شنا می ریزد و زخم میشود. رویش سلول پوستی یک نهنگ قاتل 250 مرتبه سریعتر از سلول پوست ساعد انسان است. نهنگ های قاتل در تنگه Johnston در کلمبیای انگلستان عادت دارند بدن خود را به کف خلیج که پر از سنگریزه است می مالند. دلیل این رفتار هنوز کاملا مشخص نیست اما این عمل ممکن است نهنگ را در از بین بردن انگل های خارجی کمک کند و یا شاید برای تحریک کردن حس لامسه ای کاربرد داشته باشد.
رفتارشناسی های انجام شده روی بسیاری از پستانداران در پارک های جانوری نشان داده اند که نهنگ های قاتل جزء کنجکاوترین انواع نهنگ ها هستند و علاقه زیادی به بازی کردن و همچنین دستکاری اجسام از خود نشان می دهند.
خواب :
طرز خوابیدن نهنگ های قاتل یکی از اسرار طبیعت محسوب میشود با این حال مطالعات انجام شده در شوروی سابق حاکی از این است که خواب عمیق در دلفین ها ( خویشاوندان نزدیک نهنگ های قاتل ) ممکن است تنها در یک نیمکره مغزی اتفاق بیافتد.
نهنگ های قاتل در حال استراحت در شب و روز برای مدت های زمانی کوتاه و یا به مدت 8 ساعت کامل مشاهده شده اند. آنها ممکن است در هنگام استراحت به آرامی شنا کنند و ممکن است 3 تا 7 غوص کوتاه داشته باشند که کمتر از یک دقیقه به طول می انجامد قبل از اینکه یک عمق گیری طولانی به مدت 3 دقیقه انجام دهند.
پراکندگی و زیستگاه :
نهنگ های قاتل بعد از انسان بیشترین وسعت جغرافیایی را در میان پستانداران دارا می باشند. آنها در تمام اقیانوس ها سکونت دارند ولی بیشتر در آبهای قطب جنوب و قطب شمال و در آبهای سرد یافت می شوند.
نهنگ های قاتل در آبهای گرم مانند هاوایی استرالیا و خلیج مکزیک نیز یافت شده اند. چنین مشاهداتی با اینکه بسیار کمتر اتفاق می افتند اما حاکی از این هستند که نهنگ قاتل ریسک زندگی کردن در مناطق مختلف را می پذیرد. حتی عجیب تر از این نهنگ های قاتل را در رودخانه های آب شیرین مانند راین نیز دیده اند. یکی از آنها 177 کیلومتر در رودخانه کلمبیا برای خوردن ماهی پیش رفته بود. با آنکه آنها را هم در آبهای اقیانوسی و هم درآبهای ساحلی می توان یافت اما نهنگ های قاتل بیشتر اعماق کمتر از 200 متر را برای سکونت انتخاب می کنند. در آبهای سرد پراکندگی آنها به یخ های شناور بستگی دارد.
مهاجرت :
در برخی نواحی مهاجرت نهنگ ها توسط مهاجرت ماهی ها تحت تاثیر قرار می گیرد. در کانادای شرقی مهاجرت نهنگ های قاتل به مهاجرت سگ های آبی و نهنگ های شیاردار بستگی دارد. در حالی که مهاجرت نهنگ های قاتل در شمال شرقی اقیانوس اطلس با مهاجرت ” شگ ماهیان ” همراه است. در دریاهای Bering Chukchi و Beaufort نهنگ های قاتل مهاجرت خود را با توجه به پیشروی یا عقب نشینی تکه یخ های قطبی انجام می دهند.
جمعیت :
به دلیل پراکندگی وسیع آنها در مناطق مختلف دنیا جمعیت جهانی آنها مشخص نیست. چند گروه از نهنگ های قاتل مورد بررسی قرار گرفته اند که نمودار جمعیتی آنها به شرح زیر است :
جمعیت آنها در جنوب شرقی آلاسکا تقریبا 250 عدد است.
در غرب آلاسکا و جزیره Vancouver در کلمبیای انگلیس هر کدام 300 عدد برآورد شده است.
تعداد آنها در مناطق قطبی حدود 70 هزار تا 180 هزار تخمین زده شده است.
سازش با محیط :
شنا کردن :
1)_سرعت شنا کردن و مدت زمان شنا بسیار به هم وابسته اند احتمالا شنای سریع مدت زمان کمتر و شنای با سرعت کم مدت زمان بیشتری به طول می انجامد.
2)_نهنگ های قاتل از جمله سریع ترین پستانداران دریایی به شمار می آیند. آنها حد اکثر با سرعت 48 کیلومتر بر ساعت (36 متر بر ثانیه) که فقط چند ثانیه به طول می انجامد در مرتبه دوم بعد از دلفین های Commerson (با سرعت 56 متر بر ثانیه) قرار دارند. هر چند این نهنگها معمولا با سرعت 2/3 تا 2/9 به شنا کردن می پردازند.
نهنگ های قاتل در آب بسیار چابک هستند و قابلیت مانور بالایی دارند. در هنگام شنا نزدیک سطح آب معمولا به مدت 30 ثانیه یا کمتر زیر آب می مانند.
عمق گیری و تنفس :
آنها تا عمق 5/31 تا 61 متری در آب فرو می روند و عموما تا اعماق زیادی نفوذ نمی کنند. بیشترین عمق گیری آنها تحت شرایط آزمایشگاهی 2743 متر بوده است.
نهنگ های قاتل در هنگام عمق گیری هر 4 تا 5 دقیقه به سطح آب می آیند. هنگامی که روی سطح آب هستند 2 تا 5 مرتبه نفس می گیرند. فاصله میان عمق گیری ها 5 تا 10 دقیقه است.
مدت زمان عمق گیری ها معمولا 10 دقیقه است و بیشترین زمان عمق گیری مشاهده شده در اقیانوس 12 دقیقه و در شرایط آزمایشگاهی 15 دقیقه بوده است.
اعضاء و جوارح تمامی پستانداران دریایی سازگاری های وی?ه ای را به هنگام عمق گیری کسب کرده اند که این سازگاری ها آنها را قادر به ذخیره اکسی?ن هنگام شنا در زیر آب کرده است.
ضربان قلب نهنگ قاتل نیز مانند بقیه پستانداران دریایی به هنگام عمق گیری کاهش می یابد و از 30 تا 60 ضربه در دقیقه متغیر است. در هنگام عمق گیری جهت جریان خون عوض می شود و از اندامی که قابلیت تحمل کمبود اکسی?ن را دارند به سوی قلب شش ها و مغز که به اکسیژن بیشتری نیاز دارند جریان پیدا می کند.
این نهنگ هنگامی که بر سطح آب است از طریق مجرای تنفسی(حفره اسپیراکولوم) که در قسمت پشتی آن قرار دارد تنفس میکند در زیر آب نفس خود را نگه می دارد و قبل از رسیدن به سطح آب حفره اسپیراکولوم را باز کرده هوا را خارج می کند.
پستانداران دریایی دارای مقادیر میوگلوبین بیشتری در ماهیچه های خود برای ذخیره بیشتری دارا هستند. میوگلوبین وظیفه رساندن اکسی?ن را به بافت ها بر عهده دارد. بنابراین این سازش ها باعث می شود که نهنگ قاتل هنگام عمق گیری بتواند به میزان کافی اکسیژن ذخیره نماید.
هنگامی که غواصان به اعماق آب می روند با خطری به نام بیماری کمبود فشار مواجه هستند که به این طریق اتفاق می افتد :
مولکول های نیتروژن درون کپسول هوای غواصان در اعماق زیاد در بدن آنها تغییراتی پیدا می کند زیرا مولکول های نیترو?ن با افزایش عمق محلول تر می شوند. و هنگامی که غواص به طرف سطح می آید نیترو?ن نامحلول به قسمت های گازی بدن راه پیدا می کند و در نتیجه ممکن است باعث ایجاد حباب های ریزی در مویرگ ها شود.
اما یک نهنگ قاتل به دلیل اینکه در سطح آب تنفس می کند و در اعماق آب نفس نمی گیرد شش های قابل انعطاف آن در اعماق آب به سوی نای و لوله های بینی می فرستند و در نتیجه اندام های درونی نیترو?ن جذب نمی کنند و عارضه بیماری کمبود فشار در آنها بوجود نمی آید. البته پس از غوص های متعدد و پشت سر هم ممکن است غلظت نیترو?ن درون بافت ها تا حدی برسد که باعث به وجود آمدن این عارضه شود.
نهنگ قاتل از طریق این حفره تنفس می کند و قبل از عمق گیری آن را می بندد.
عادات غذایی :
نهنگ های قاتل بسیار فعال و فرصت طلب هستند و بدون شک بزرگترین شکارچیان دریا محسوب می شوند. در حقیقت آنان بزرگترین شکارچیان در میان جانوران خون گرم هستند.
ماهی ها نرمتنان شیر دریایی گرازماهی لاک پشت دریایی سمور دریایی پرندگان پستانداران بزرگ دریایی ( بالن ها و وال های دندان دار) خرس های قطبی خزندگان و حتی یک گوزن شمالی در شکم نهنگ های قاتل یافت شده اند. شاید عجیب ترین چیزی که در شکم آنها یافت شده است بقایای یک نهنگ قاتل دیگر می باشد. از آنجایی که رفتار هم جنس خواری در آنها به ندرت دیده شده است این بقایا به احتمال زیاد بقایای یک نهنگ قاتل مرده بوده است که آنها از لاشه آن تغذیه کرده اند. در زیر یک نهنگ قاتل را در حال حمله کردن به یک دلفین مشاهده می کنید.
عادات غذایی نهنگ های قاتل از یک منطقه به منطقه دیگر متفاوت است. آنها در قطب 67 در صد از ماهی 27 در صد از پستانداران دریایی و 7 درصد از نرمتنان تغذیه می کنند. و در دریای برینگ (Bering) در نزدیکی آلاسکا 65 درصد از ماهی 20 درصد از نرم تنان و 15 در صد از پستانداران دریایی استفاده می کنند.رژیم غذایی نهنگ های مقیم با نهنگ های ناپایدار متفاوت است دسته های نهنگ قاتل پایدار از دسته وسیعی از ماهی ها تغذیه می کنند و کمتر به شکارپستانداران دریایی می پردازند. اما نهنگ های ناپایدار عمدتا از پستانداران دریایی و گاه گاه از ماهی ها تغذیه می کنند.
غذای مصرف شده توسط هر نهنگ قاتل روزانه 3 تا 4 درصد از وزن بدن او را تأمین میکند و در سن شیر خوارگی روزانه حدود 10 در صد به وزن او اضافه می شود.
روش های بدست آوردن غذا :
نهنگ های قاتل همانند یک دسته از گرگ ها و یا یگ گله شیر به شکل دسته جمعی به شکار می پردازند. آنها ابتدا طعمه را در یک محدوده کوچک محاصره کرده و سپس به آن حمله می کنند. هنگام شکار یک نهنگ بزرگ از جهت های مختلف به آن حمله می کنند.
یک دسته نهنگ قاتل در حال حمله کردن به یک نهنگ آبی(بزرگ ترین موجود زنده روی کره زمین) توسط یک گروه تحقیقاتی که جهت علامت گذاری اره ماهی به منظور مطالعات مهاجرتی آن اعزام شده بودند برای اولین بار در دنیا به طور اتفاقی مشاهده شدند.
تقریبا 30 نهنگ قاتل به این موجود 2/18 متری در حال حمله کردن بودند. دو نهنگ قاتل در جلو و دو عدد در پشت باله دمی و بقیه افراد از اطراف و از زیر نهنگ را محاصره کرده مانع فرار او می شدند. حتی برخی از آنها بر پشت نهنگ آبی می پریدند که احتمالا جهت به پایین کشیدن او به زیر آب بوده است.
نهنگ ها به نوبت تکه هایی از گوشت و چربی نهنگ آبی استفاده می کردند. بعد از 5 ساعت دسته از حمله دست کشید. شاید برای استراحت و یا شاید سیر شده بودند. اما سرنوشت نهنگ آبی که شدیدا زخمی شده بود مشخص نشد.
دندان های مخروطی و به هم پیوسته نهنگ قاتل مخصوص پاره کردن و بریدن است و برای جویدن طعمه مناسب نیست. تعداد دندان ها در هر کدام متفاوت است. به طور کلی 40 تا 56 دندان دارند که معمولا 10 تا 14 دندان در هرطرف فک وجود دارد. هر دندان به طول 6/7 سانتی متر و ضخامت 5/2 سانتی متر است.
نهنگ قاتل غذای خود را در تکه های بزرگ می بلعد. حلق آن به حدی بزرگ است که می تواند یک سگ دریایی و یا یک گراز ماهی را درسته ببلعد. طعمه هایی مانند شیر دریایی در خشکی نیز از دست این نهنگ آسوده نیستند. برخی از نهنگ های قاتل متخصص در سر خوردن روی شن ساحل و یا روی قطعات یخ شناور برای تعقیب طعمه خود هستند.
آنها حتی برخی مواقع به یخ های شناور ضربه می زنند تا طعمه را در آب بیندازند.
یک رویداد نادر دیگر رویارویی یک نهنگ قاتل با یک کوسه سفید است که اخیرا از جنوب شرقی جزیره فارالن ((Farallon در نزدیکی سان فرانسیسکو در ایالت کالیفورنیا گزارش شده است:
دو نهنگ قاتل در حال تغذیه از یک شیر دریایی بودند که غذای مورد علاقه کوسه سفید هم می باشد. احتمالا بوی خون تازه شیر دریایی کوسه را به آنجا می کشد. ولی به محض اینکه یکی از نهنگ ها متوجه حضور کوسه در منطقه می شود به سرعت به آن حمله می کند و کوسه 4 متری را در دهان خود به سطح آب می کشد و از اعضای بدن او مانند جگر بزرگش تغذیه می کند. این نشاندهنده این مطلب نیست که هر بار در رویارویی یک نهنگ قاتل با کوسه سفید چه اتفاقی می افتد بلکه نشاندهنده تنوع غذایی یک نهنگ قاتل است.
در جزایر Shetlan Islands در انگلستان یک دسته 30 تا 40 تایی از نهنگ های قاتل در حال تعقیب چند قایق ماهیگیری بودند که از ماهی های مرده ای که از قایق به بیرون ریخته میشدند تغذیه می کردند.
تحقیقات نشان می دهند که نهنگ های قاتل مقیم بیشتر از نوع پایدار با یکدیگر ارتباط صوتی دارند که ممکن است به عادت شکار آنها بستگی داشته باشد انواع مقیم در همه حالات رفتاری با یکدیگر ارتباط صوتی دارند اما نهنگ های ناپایدار فقط در هنگام بازی و یا بعد از شکار صوت ایجاد می کنند. یک نظریه میگوید که نهنگ های مقیم جهت داشتن ادامه زندگی جمعی نیاز زیادی به ارتباطات و همکاری در فعالیت های خود دارند. در حالی که نهنگ های ناپایدار به دلیل حرکات مخفیانه ای که برای نزدیک شدن به شکار انجام می دهند اگر ارتباط صوتی با یکدیگر داشته باشند باعث هشدار به صید میشود. به همین دلیل ارتباط صوتی کمتری با یکدیگر دارند.
بلوغ جنسی :
مطالعات دقیقی در مورد جنبه های مختلف زندگی نهنگ قاتل از جمله تولید مثل در دسترس نیست و اطلاعات کنونی نیز از زندگی آنها از باغ وحش های آبی بدست آمده است. بر اساس این اطلاعات نهنگ قاتل نر در 6 تا 10 سالگی و هنگامی که طول بدن او 9/4-6/4 متر طول دارد به بلوغ جنسی می رسد. و نهنگ ماده در سن 10 تا 13 سالگی با طول 1/6-5/5 متر از لحاظ جنسی بالغ می شود. یک نهنگ قاتل نر در باغ وحش آبی در سن 7 تا 8 سالگی جفت گیری می کند در حالی که در حیات وحش نهنگ ها باید سن زیاد و اندازه بزرگ داشته باشند تا بتوانند با بقیه نرها رقابت کنند.
جفت گیری :
نهنگ های قاتل در طول عمر خود چند جفت انتخاب می کنند. یک نهنگ ماده چند بار در سال آماده جفت گیری است. زایمان در هر فصلی می تواند رخ دهد اما بیشتر زایمان ها در تابستان پیش می آیند.
زایش و نگهداری از نوزاد :
نوزادان نهنگ قاتل ممکن است از سر یا از دم متولد شوند. دوران بارداری حدود 17 ماه است که طولانی ترین دوران بارداری در میان پستانداران میباشد. در باغ وحش های آبی دوران بارداری از 15 تا 18 ماه متغیر بوده است.
در اقیانوس های شمال غربی مشاهده شده است که زایمان نهنگ های قاتل فصلی است و بیشتر آنها در بهار و فصل خزان مشاهده می شوند. اما در جاهای دیگر دنیا هیچ گونه مدارکی دال بر زایمان فصلی مشاهده نشده است.
اطلاعات محدودی در مورد دفعات زایمان در دسترس است. یک نهنگ قاتل ماده معمولا هر پنج تا هفت سال یک زایمان دارد که این مدت ممکن است به ده سال نیز برسد.در مورداین نهنگ نیز مانند باقی پستانداران دریایی درهر بار زایمان فقط یک نوزاد متولد می شود اما دو مورد زایمان دوقلو در حیات وحش مشاهده شده است.
در زایمان بیشتر نوزادان از دم به بیرون می آیند و بند ناف نیز طی فراغت از زایمان پاره می شود. مدت زمان وضع حمل از 8 تا 15 ساعت متغیر است. نوزادان به دنیا آمده به طور میانگین دو متر و نیم طول دارند و وزنشان بین 136 تا 181 کیلوگرم می باشد.
البته یک زایمان 6/15 کیلوگرمی نیز مشاهده شده است. بخش سفید رنگ پوست نهنگ های قاتل بعد از تولد به رنگ سفید کرمی یا نارنجی کمرنگ است و بعد از گذشت یک سال روشنتر شده و به رنگ سفید روشن در میاید. با این حال برخی گزارش ها از آبهای قطب جنوب حاکی از این هستند که برخی نهنگ های قاتل این رنگ زرد مانند را تا هنگام بلوغ حفظ کرده اند. در روزهای اول تولد باله پشتی و انتهای باله دمی نرم و انعطاف پذیرند و با گذشت زمان سخت می شوند.
نگهداری از نوزاد:
با اینکه رفتارهای شیردهی نوزاد غریزی به نظر می رسند اما ماده هایی که برای بار اول مادر شده اند دارای تجربه کمتری جهت نگهداری از نوزاد هستند و جهت کسب تجربه شیردهی به رفتار مادرهای دیگر توجه می کنند.
نوزاد از پستان های مادر که در شیارهای شکمی ( مختص پستانداران دریایی ) مخفی شده استفاده میکند. پرستاری از نوزادان به مدت های طولانی انجام می گیرد و اولین شیردهی موفق 26 تا 28 روز بعداز تولد ادامه می یابد. شیر دهی به نوزاد نزدیک سطح آب صورت می گیرد. نهنگ مادر به شکل افقی شنا می کند و باله دمی خود را خمیده نگه می دارد. نوزاد روی یک پهلوی خود شنا می کند در حالی که دهان خود را روی غده شیری چپ یا راست نگه می دارد.
نوزاد نهنگ قاتل در طول روز به دفعات زیادی از شیر مادر تغذیه می کند که هر مرتبه 5 تا 10 ثانیه به طول می انجامد. شیر خوردن نوزاد در روزهای اول تولد به حداکثر خود میرسد یعنی مجموعا 90 دقیقه در روز. بعد از آن به تدریج زمان شیر خوردن به 10 دقیقه و یا کمتر کاهش می یابد و از آنجا که نوزاد در این مدت در شیر خوردن ماهر تر شده است مقادیر بیشتری شیر در طول این ده دقیقه می نوشد. شیر مادر چنان مغذی است که بدن نوزاد به سرعت لایه قطوری از چربی بوجود می آورد. در ابتدای دوران شیردهی چربی شیر 48 درصد است و پس از گذشت زمان به تدریج به 28 در صد کاهش می یابد. نوزاد در سن یک سالگی از شیر گرفته می شود ولی در برخی موارد ممکن است تا ماه ها بیشتر ادامه یابد.
رشد نوزاد نهنگ قاتل :
دندان های بالایی در دو یا سه ماهگی در می آیند. دندان های پایینی به طور میانگین در چهار ماهگی در می آیند. مطالعات نشان می دهند که بچه نهنگ ها در دو یا سه ماهگی مقدار اندکی ماهی می پسندند و در چهار ماهگی با غذای جامد سازگاری می یابند. آنها در یک سالگی از شگ ماهی ها ماهیان فلس نازک و نرم تن ها به مقدار 23 تا 27 کیلوگرم تغذیه می کنند.میزان رشد یک نوزاد نهنگ قاتل در سال اول هر ماه 10 سانتی متر میباشد. طول آن در یک سالگی 2/3 متر و وزن آن 454 کیلوگرم میشود.
نوزاد در همان روزهای آغازین پس از تولد جدا از مادر خود به شنا کردن می پردازد ولی با این حال مادر با فاصله نزدیکی از نوزاد خود شنا می کند و با دقت به حرکات او نظارت دارد. نوزاد در کنار مادر شنا می کند و همچنین می تواند وارد Slip Stream شود. Slip Stream یک محدوده هیرودینامیکی است که از شنای نهنگ مادر در آب ایجاد می شود ( همانند یک محدوده هوای کم فشار که در پشت یک کامیون در حال حرکت ایجاد میشود) و باعث میشود که نهنگ نوزاد در این محدوده با صرف انر?ی بسیار کمتری شنا کند.
نتیجه گیری :
بعد از بحث و مطالعه در مورد جنبه های مختلف زندگی نهنگ های قاتل پی میبریم که این موجود نه تنها هیچ خطری برای انسان محسوب نمی شود بلکه این انسان بوده که به دلایل مختلف به حیات این موجود آسیب های بی شماری وارد کرده است. نسل نهنگ های قاتل هم اکنون در برخی نقاط دنیا در حال انقراض است و در برخی نقاط دیگر دنیا از آنها به منظور سرگرمی و جلب مشتری برای باغ وحش های آبی استفاده میشود و در این میان موضوعی که طبق معمول از قلم می افتد چاره اندیشی برای جلوگیری از قرار گرفتن این جانور بی آزار در معرض خطر نابودی است. به امید روزی که انسان به آن سطح درک برسد که متوجه شود که خود او تنها موجودی نیست که لیاقت یک زندگی آرام را دارد.
امیر محمد قادری وصال
نهنگ آبی بزرگ ترین پستاندار ایران و جهان است والبته یکی از بزرگ ترین جانورانی است که روی این کره خاکی زیسته است که در بعضی سال ها سری هم به آب های ایران میزند. گزارش های رویت این حیوان بسیار کم و نادر است.
نام فارسی: نهنگ بزرگ یا نهنگ ابی
نام انگلیسی: Blue whale
نام علمی:Balaenoptera musculus
پراکنش: در تمام اقیانوس ها پراکنده است و در ایران در خلیج فارس و دریای عمان دیده میشود.(بیش تر در آب های گرم دیده میشود)
جمعیت:به شدت در خطر انقراض قرار دارد. زیرا در قرن گذشته به صورت گسترده مورد شکار قرار گرفته است. اکنون نیز که شکار آن از لحاظ بین المللی متوقف شده خیلی از کشورها مانند ژاپن آمریکا بلژیک و... به شکار آن دست میزنند ولی شواهدی مبنی بر افزایش جمعیت آن ها وجود دارد.
اندازه: شاید باورتان نشود ولی این نهنگ بین 22 تا 28 متر طول دارد و میتواند تا 190 تن هم وزن داشته باشد.تعداد شیار های زیر گلویش به 55 تا 90 عدد میرسد.
وزن دم این جانور اندازه یک هواپیما کوچک است وزن زبانش اندازه یک فیل است (5.5 تن) و قلبش اندازه یک ماشین سواریست!
نکاتی جالب درباره ی نهنگ های آبی:
جالب است بدانید حیوان به این بزرگی دندان ندارد و در دسته ی نهنگ های بالون دار قرار میگیرد (دسته ی دیگری هم به نام نهنگ های دندان دار وجود دارند مثل نهنگ های قاتل) این موجود از موجودات دریایی بسیار کوچک مانند کریل ها و پلنگتون ها تغذیه میکند ودر هر ردیف 270 تا 400 تیغه ی دهانی دارد.
فواره ی نهنگ ها که در پشت آن ها میبینید درواقع سوراخ های بینی آن هاست و قابلیت بازو بسته شدن دارد.
نکته ی بسیار مهم: نهنگ ها ماهی نیستند و همه پستان دارند یعنی به بچه های خود شیر میدند و اسکلتی شبیه سایر پستانداران دارند.
سایر خویشاوندان نهنگهای آبی در آب های ایران:
نهنگ براید ،نهنگ باله پشتی ،نهنگ خاکستری، و نهنگ گوژپشت هم 4 گونه نهنگ دیگر هستند که در ایران یافت میشوند.
چرا نهنگ ها در سواحل میمیرند؟
نهنگ ها از امواج برای شناسایی محیط اطراف خود استفاده میکنند. انسان ها هم برای کشتی های خود از همین روش استفاده میکنند(دستگاه سونارکه مانند نهنگ ها از اصوات استفاده میکند) تا به صخره هابر خورد نکنند و وچود این همه موج دستگاه های سونار نهنگ ها را بسیار گیج میکند و باعث میشود نهنگ ها راه خود را گم کنند و از ان جا که گله ای مهاجرت میکند ممکن است همه با هم در سواحل به گل بنشینند و به خاطر وزن زیادشان که در خشکی به قلبشان وارد میشود بمیرند.
پس نهنگ ها هیچ وقت خود کشی نمیکنند ما انسان ها هستیم که آن ها را از بین میبریم.
مقایسه اندازه این جانور با سایر حیوانات (بزرگ ترین جانور این فهرست نهنگ آبی است).
عکس بعدی هم مربوط به گل نشستن این حیوان است.
به گزارش کوارتز، این فرآیند نیازمند انرژی زیادی است. به خصوص هنگامیکه نهنگ ها در زمان مهاجرت غذای چندانی نمی خورند و به اصطلاح روزه می گیرند برای جهش به بیرون آن باید نیروی زیادی صرف کنند.
درهمین راستا دانشمندان تخمین می زدند این جهش نقشی مهم در زندگی آب بازسانان دارد اما تا به امروز این نقش مبهم بوده است.
آیلب کراوانا، زیست شناس دریایی در دانشگاه کویینزلند از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ میلادی مدت زمانی را در ساحل پرگین استرالیا به مشاهده ۷۶ گروه نهنگ پرداخت که از سمت قطب جنوب مهاجرت می کردند.
یافته او و گروهش که به تازگی منتشر شده نشان می دهد جهش نهنگ ها به بیرون آب بیشتر در زمانی اتفاق می افتد که بقیه غلافه های نهنگ ها بسیار دور هستند. یا به عبارت دیگر حداقل ۴ هزار متر فاصله دارد. از سوی دیگر تکان دادن دم یا باله معمول ترین شیوه در هنگامی است که اعضای گروه از یکدیگر جدا می شوند یا بهم نزدیک می شوند.
این درحالی است که صدای برخورد بدن آنها که در آب به وجود می آید بسیار بلند است و تا مسافت زیادی شنیده می شود.